Beschrijving
De Bf 110 van de Duitse vliegtuigfabrikant Messerschmitt was een tweemotorige lichte jachtbommenwerper in dienst van de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Bf 110 bewees zijn kwalieit tijdens de campagnes tegen Polen en Frankrijk maar tijdens de slag om Engeland kwamen tekortkomingen aan het licht. Het toestel was niet wendbaar genoeg ten opzichte van de Britse Spitfire en Hurricane waarmee hij zijn rol (het beschermen van bommenwerpers over langere afstand) niet kon vervullen. Dit kwam onder andere doordat de zware boordkanonnen in de neus van het toestel waren gemonteerd. Het kwam tijdens de Slag om Engeland regelmatig voor dat een eskader Messerschmitt Bf 110’s gedwongen was om in een grote cirkel te vliegen om elkaar met hun zware boordkanonnen te beschermen tegen de niet aflatende zwermen Britse, eenmotorige jagers. Van het escorteren van Duitse bommenwerpers kwam zo dus weinig meer terecht. Het toestel werd toen ingezet als nachtjager. In die rol had het succes omwille van zijn grote actieradius, vuurkracht en de ruimte die het kon bieden aan een radarinstallatie. Beruchte azen uit de Duitse Nachtjagd waren onder andere Heinz Wolfgang Schnaufer, Helmut Lent, Egmont Prinz zur Lippe Weissenfeld en Heinrich Prinz zu Sayn-Wittgenstein. Alle vier waren tijdelijk gelegerd in Nederland op Fliegerhorst Leeuwarden. Schnaufer presteerde het om op n dag negen bommenwerpers neer te halen, waarvan hij er ’s nachts zeven neerschoot. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren veertig stuks Bf 110 in Nederland gestationeerd op de Fliegerhorst Deelen in het 3e Zerstrergeschwader. Daarnaast hebben er in de herfst van 1940 enkele Bf 110’s op Feldflugplatz Hoogerheide gestaan.