Beschrijving
In de maanden die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog voorafgingen, was de Japanse Keizerlijke Marine aantoonbaar de best uitgeruste strijdmacht in hun soort ter wereld, vooral als het ging om het vliegdekschip waarop ze een beroep konden doen. Naast de uitzonderlijke Mitsubishi Zero-jager, bezat de Japanse marine ook de Aichi D3A1 ‘˜Val’-duikbommenwerper, een extreem robuust vliegtuig dat bij uitstek geschikt was voor de ontberingen van vliegoperaties op zee en behendig genoeg was om zichzelf te verdedigen zodra het zijn dodelijke lading had afgeleverd. Nu de capaciteiten van zijn vliegtuigen als een onwelkome verrassing kwamen voor de geallieerde militaire planners in de nasleep van de Pearl Harbor-aanval, zouden de goed opgeleide bemanningen van de ‘˜Val’ duikbommenwerpereenheden de komende maanden een zware tol eisen van de geallieerde oorlogsschepen, het plaatsen van ongelooflijke nauwkeurigheidsstatistieken van bombardementen die de 90 procent hitrates naderden. Met ongeveer 129 Aichi D4A1′ Val’s die deelnamen aan de twee Pearl Harbor-aanvallen, werden veel van de vliegtuigen gestuurd om de verschillende Amerikaanse vliegvelden op het eiland Oahu aan te vallen, met precisieaanvallen om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk Amerikaanse vliegtuigen werden vernietigd voordat ze de lucht in konden, waardoor potentiële verliezen voor de vliegtuigen die waren toegewezen om ‘Battleship Row’ aan te vallen, tot een minimum werden beperkt. Helaas voor de Val-bemanningen zou hun periode van dominantie in de Stille Oceaan maar een paar maanden duren, aangezien steeds nauwkeuriger luchtafweervuur en meer capabele geallieerde jagers deze eens zo gevreesde bommenwerper al snel degradeerden naar secundaire taken en kamikaze-missies.
